Na ongeveer vijf ontmoetingen met de bushturkey, 350 outprints op de printer van school(terwijl er maar 100 betaald waren), 2 nachten zonder slaap, 12 halve liter energy drinks (geen zweet en geen bloed) en een maand later
kan ik jullie met een dikke smile op mijn gezicht vertellen dat ik afgestudeerd ben!
Vanaf nu ben ik officieel grafisch designer!( ik zeg het elke dag een paar keer tegen mezelf in de spiegel en ik schud dan denkbeeldig de hand en zeg 'hallo ik ben jolien en ik ben grafisch vormgever', om het voor mezelf wat geloofwaardiger te maken, want het dringt tot nu toe nog niet echt door).
Ik kwam onlangs een wimper tegen, en je kent dat wel dat je die dan mag wegblazen en een wens doen . Ik wenste altijd dat ik naar Australie wou gaan en dat ik grafisch designer wou worden. Toen pas besefte ik dat ik mijn twee wensen gewoon vervuld had! Dan heb ik maar een bicky burger gewenst, niet moeilijk perfect haalbaar, met een beetje geduld komt die er wel.
Ik moet eerlijk toegeven dat ik enorm verlang om naar huis te komen gewoon omdat ik weet dat het bijna zover is, maar na gisteren op de " graduation" kreeg ik toch wel eventjes de krop in de keel als ik besefte dat wat ik allemaal opgebouwd heb hier nu gewoon moet achterlaten.
Waar ik nog altijd niet goed van ben is dat meneer Andy Shillington ( de grote uitvinder van Shillington) gewoon van Sydney was overgevlogen om naar onze folio's te komen kijken en met elk van ons apart een praatje te slaan over ons werk. Ik mocht zelf een bureaustoel met hem delen wat een gezellige kerel niet te doen, ik vroeg hem op het einde van het gesprek of ik hem mijn grafische papa mocht noemen waarop hij antwoordde : I would be honoured!!!! Ik voelde me als een priester die de paus had ontmoet of zoiets! Dus vanaf dat moment zag ik weer het licht in mijn werk waarop ik eigenlijk al een maand beu gekeken was en vergat om fier op te zijn.
En toen mijn lectors Renee and Jarrad vertelden dat ze enorm trots op ons waren en dat we enorm gegroeid waren in vergelijking met in het begin drie maanden geleden en
dan als kers op de taart nog eens een klasgenoot Lynsey die met een filmpje afkwam met allemaal foto's en herinneringen van crazy dingen die we deden met de klas. Toen gingen de tranen de vrije loop,
ik heb hier iets immens mooi opgebouwd en dat dit iets is waar ik nog jarenlang zal aan terugdenken en de vruchten van plukken. Ok ik moet toegeven dat ik het ook wel een beetje moeilijk had met het feit dat iedereen zijn familie en vrienden er waren en dat ik daar op mijn eentje Belgie stond te vertegenwoordigen. Het zal vooral ontlading geweest zijn maak ik mezelf dan maar wijs :)
Het plan is nu nog om twee weken tenvolle te genieten en mezelf te laten wennen aan het idee dat ik hier stilletjes aan alles en iedereen moet achterlaten. We vertrekken maandag met nog een paar vrienden van school op een roadtrip om nog de laatste momenten samen door te brengen. We zouden gaan kamperen aan rainbow beach naar het schijnt is het daar wauwie!
Dat geeft me dan nog een week om alle bank-,werk- en terugkeerzaken te regelen.
cheers!
Jolien
